Ömer Hayyam

Ömer Hayyam

?
Hayyam, yalnýzdýn gene sevgilinin yanýnda
Þimdi gitti, artýk ona sýðýnabilirsin....

Rübai I
Geldimse bu dünyaya ne bulmuþ dünya?
Gitsem de eðer kýymeti eksilmez ya !
Bir kimse çýkýp da anlatýp söylemedi
Gelmekte ve gitmekteki hikmet ne ola?
Rübai II
Dal goncayý bir sabah açýlmýþ buldu ,
Gül melteme bir masal deyip savruldu
Dünyada vefasýzlýða bak; on günde
Bir gül yetiþip, açýp, solup kayboldu.
Rübai III
Tenden çýkagörsün hele bir kez canýmýz ,
Tuðlayla kapar üstümüzü, dostlarýmýz .
Bir baþkasýnýn kabrini örtsün diyerek
Bir günde bizim, tuðla olur topraðýmýz .
Rübai IV
Geçmiþ günü beyhude yere yad etme
Bir gelmemiþ an için de feryat etme
Geçmiþ gelecek masal bunlar hep
Eðlenmene bak ömrünü berbat etme.
Rübai IX
Bir bilim kalmadý evrende, benim bilmediðim.
Sana deðgin nice bin sýrrý çözüp silkeledim.
Yaþadým yetmiþi aþkýn yýlý, en sonra gelip,
Daha hiç birþeyi öðrenmemiþim; öðrendim.
Rübai V
Sen acýrken bana, hiç bir günahýmdan korkmam
Benle oldukça; yokuþ, engebe, yoldan korkmam
Beni ak yüzle diriltirsin. a Tanrým, bilirim;
Defterim dolsa da suçlarla, siyahtan korkmam.Rübai VI
rübai 6
Neyi tutsam para etmez ; ayýlmaz deðilim ki!
Yaþamýn en sonu hiçtir ; yýkýlmaz deðilim ki!
Bin pýrýltýyla tutuþsam da, yansam da sönüþ var ;
Say, kadehtim Cem elinde ;kýrýlmaz deðilim ki

Rübai VII
Yoðurulurken çamurum, sence de belliydi özüm,
Ne günah iþleyeceksem, biliyordun onu tüm.
Yargýn olmazsa eðer, iþleyemez kimse suç ;
Neden öyleyse kýyamette yakarsýn a gözüm

Rübai VII

Yoðurulurken çamurum, sence de belliydi özüm,
Ne günah iþleyeceksem, biliyordun onu tüm.
Yargýn olmazsa eðer, iþleyemez kimse suç ;
Neden öyleyse kýyamette yakarsýn a gözüm

Rübai X

Sarhoþ ve sevenler yanacakmýþ, hadi boþver ;
Sanmam ki bu söz doðru,býrak söylesin eller
Sarhoþlarý, aþýklarý Tanrým yakacaksa,
Cennet için avcum kadar ayrýlmalý bir yer

Rübai XI
Býktým bu gönülden, býktým usandým.
Feryat ederim, candan yaralandým,
Ben olmamýþým, yahut da varým, bir !
Bilmem ki neden dünyaya atýldým?

Rübai XII

Dolmakta ömrümüz evlat, içelim !
Kýlmaz ölüm bize imdat, içelim !
Bir gün büker belimiz , kahpe felek,
Vermez su içmeye fýrsat, içelim.


Rübai XIII

Taze, yakut dudaðýn nerde, hani?
Cana candýr þarabýn nerde, hani?
Ýçki, Ýslamda haram...Ýçmene bak;
Müslüman bul, bakalým nerde, hani?

Rübai XIV

Nem var, ya da nem yok diye, niçin üzgün,
Ömrün ne zaman mutlanacak?Boþ bu düþün!
Saðlýkla bugün çektiðimiz soluðu,
Yarýn geri vermek olaðan þey mi, düþün.


Rübai XV

Bir rahat yer bulabilseydik a dostlar, ne olur?
Baþka bir yön tutabilseydi bu yollar, ne olur?
Ne olur, topraðýn altýndan asýrlar sonra
Yeniden bitse idik, ot gibi tekrar ne olur?


Rübai XVI

Ben, gönlü temiz insana kurban olayým
Gezsin baþým üstünde benim, hoþ tutayým
Ham insaný al karþýna, söylet azýcýk,
Dön, sonra cehennem ne imiþ, gel sorayým
Rübai XVII

Dünyada ne var, kendine dert eyleyecek
Bir gün gelecek ki can bedenden gidecek
Zümrüt çayýr üstünde, sefa sür iki gün ...
Zira senin üstünde de otlar bitecek .