RÜYA

RÜYA

Senle geçiþtirilmiþ ilk günün, son saatleri
yataðýmýn gýcýrtýsýnda;
ne yana baksam sen.
gecenin ýssýzlýðý yanlýzlaþtýrýyor:
uçurumun kenarýnda duruyorsun,
yaþama inat bir cambazlýk sezdirme hevesiyle,
gözyaþým sel olup akýyordu,
boðulmana ramak
ellerinden tuttum.
gözlerinin içinde,
duruldum.
Uyanýverdim.......
sen,
uçurum ,
gözlerin...
düþten yadigar nem!
yanaðýmda ürperti,
üþüyordum
yanlýzlýk
sýcak bir el aradým
yoktu
seni aradým
yoktun
oysa!
sendin........
uçurum kenarýndaki cambaz
kançanaðý gözyaþým
sen.......
ellerini tutamadým.
hayat!
beni neden uyandýrdýn?
Mehmet Şerif AKAYDIN Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe Grubu Eğitimi