Ushtra'nın Lalena'ya Son Söylediğidir.

Lalena yasemin çiçeği bahçelerden korulardan,
ormanlardan geçti ağaçlarla sevdim
 elinde dallar ayağına yapraklar dolandı
yapraklarıyla sevdim
ayrıldık hemde bikaçkez
ayrılıklarla sevdim
başkasını sevdi
başkasıyla sevdim
köprülerden geçti sırat-
bazen bir kıratla köprüler yıkıldı
yağmurlar-sağanaklar
sellerle sevdim
iki güzelliği vardı
biri kirpiklerinde-ki donmuş hüznü,
biri içindeki deniz
denizlerle sevdim
hüznüne inat..
geceyarısı bu kentte sokak lambaları altında yürüdük
sokak lambalarıyla sevdim
yaz geldi geldi kuraklık
kuraklık yanıma gelen bir sevda yorgunu
 tüm çoraklığıyla sevdim ve son;
bir evcilik oyununda çocukların diline düşmek
bir sevdanın ölümünü çocuklarla bölüşmek
çocuklarla sevdim
her kadın yaşlanan bir çocuktur
her son;
solan bir demet yasemin
son-larla sevdim
yanlız kendi gözlerimden korktum
hiçbir sözlük tanımlamaz bunu
kendi gölgemde yetişir oldum
gölgelerle sevdim
sakladım öpüşmelerimizi
ateşten bir gömlek olsada
ateşle sevdim
bu gördüğün rüya
ve bunu okuyan sen bir rüya 
oysa en çok rüyalarla sevdim!!!
sana son yazmak aslında hiç başlamamak -
Çağ-lara karışmak
 yağmurda ıslanmadan yürümek
gölgelerime bir devi sığdırmak
 sana son yazmak..
Belki de, son dedikleri
tek kişilik bir azınlık
son başlangıcın mağlubu.
seni sonlara sığdıramadım sevdim!
ama hiç kimse bu kadar sevilmemeli!!
senden öğrendim.

 ushtra/Mersin

 Mehmet Şerif AKAYDIN

/5 Temmuz 2012